رانندگان باید آداب رانندگی را بیاموزند تا بتوانند از حوادث، رخدادها و رفتارهای بد جلوگیری کنند.
1- در هنگام رانندگی تا جایی که می توانیم رعایت حال عابران پیاده را نموده و اجازه دهیم تا عبور کنند.
2- همواره با آرامش و تمرکز کامل رانندگی کنیم.
3- از زیاد کردن صدای موسیقی، داختن مابقی خوراکی ها، صحبت کردن با تلفن همراهف توجه زیاد به اشیای بیرون، خواب آلودگی و مستی و استفاده از مواد مخدّر در هنگام رانندگی بپرهیزیم.
4- حتماً قبل از شروع به رانندگی کمربند ایمنی را بسته و از بستن کمربند سرنشینان اطمینان حاصل نماییم.
5- در هنگام شب در خیابان های دو طرفه از نور بالا استفاده نکنیم.
6- در هنگام ترافیک یا تجمع ماشین ها، بی مورد بوق نزنیم.
7- همیشه فاصله بین اتومبیل خود با اتومبیل جلویی را حفظ نماییم.
8- در سر چهار راه ها و در پشت چراغ قرمز اگر گل فروش و یا روزنامه فروش و یا کسانی هستند که تقاضای خرید و یا کمک نقدی را دارند حدالامکان او را کمک گنیم و اگر تمایل نداریم محترمانه از او عذرخواهی کنیم.
9- در هنگام پارک کردن در کنار خیابان ها، بدون توجه به عبور ماشین ها، درب سمت چپ را باز نکنیم.
10- در ماشین همیشه بیمه نامه، کپسول آتش نشانی و آب به همراه داشته باشیم.
11- از بوق های پشت سرهم برای جلب نظر دیگران خودداری کنیم.
12- در صورت خلوت بودن خیابان و اگر چراغ قرمز بود منتظر بمانیم تا چراغ سبز شود.
13- در خیابان های اصلی با دنده عقب رانندگی نکنیم و خلاف است.
14- در پمپ بنزین هنگام بنزین زدن نوبت را رعایت کنیم و از هدر رفت آن جلوگیری نماییم.
15- اشتباهات عابرین پیاده را با الفاظ رکیک پاسخ ندهیم.
16- استفاده از بوق در موارد غیر ضروری فقط باعث نا آرامی اعصاب می گردد.
17- ایجاد صدا و یا تولید دود در حد آزار دیگران به هر نحوی که باشد تجاوز حقوق شهروندی است.
18- اتومبیل رو همیشه تمیز نگه داریم تا عابران پیاده مجبور نشوند روی شیشه یا بدنه ماشین عبارت (لطفاً مرا بشویید) را حک کنند.
19- در هنگام بارندگی در خیابان به علّت تجمع آب در سطح خیابان به آرامی حرکت کنیم چرا که ممکن است آب روی سر و صورت و یا لباس عابران پاشیده شود.
20- در صورت وقوع تصادف چه مقصر باشیم چه نباشیم بدون اینکه داد و بیداد کنیم و ناسزا بگوییم از ماشین پیاده شده و منتظر پلیس می مانیم و چنانچه طرف مقابل رفتار نا مناسب داشت من با رعایت شأن اخلاقی خود، در زمان مناسب از طریق قانون جواب این رفتارها را خواهم داد.
.
نمونه هایی از آداب اشتباه رانندگی:
۱-هول کردن عابران پیاده
هنگامی که عابران قصد عبور از عرض خیابان را دارند، برخی رانندگان با افزایش سرعت خود به آنها راه نمیدهند و باعث هول شدن عابر پیاده میشوند.
۲-بوق زدن ممتد یا بیش از اندازه
بوق زدن در موقعیت های خاص قابل قبول است اما در بعضی مواقع حالت افراطی پیدا میکند مانند بوق اعتراضی به خودرویی که برای گردش یا تغییر خط سیر از راهنما استفاده کرده یا خودرویی که به علت نقص فنی یا مشکل دیگری فلاشر خود را روشن کرده و با سرعت کم در حال حرکت است. یا مثلا به علت حجم بالای خودروها در اتوبان سرعت حرکت کم است و بعضی از خودروهای پشت سری بوق میزنند و راه سبقت میخواهند. مورد دیگر بوق زدن پشت چراغ قرمز است. بوق زدن گاهی اوقات نشانه قلدری است برای اینکه رانندگان یا سرعت خود را افزایش داده و یا از سر راه راننده قلدر کنار بروند. این مورد در بزرگراهها همراه با رانندگی (سپر به سپر) بسیار دیده میشود.
۳-سپر به سپر
از انواع رانندگی بسیار خطرناک است و غالبا برای فشار آوردن به راننده جلویی برای افزایش سرعت و یا کنار رفتن او مورد ارتکاب قرار میگیرد (اجازه بدهید از کلمه ارتکاب استفاده کنیم چرا که انجام این حرکت کمتر از ارتکاب جرم نیست).
این حرکت میتواند منجر به پریشانی راننده جلویی شده و همچنین خطر تصادف را بسیار افزایش میدهد. این حرکت ممکن است راننده خودروی جلویی را از نظر روانی تحت تاثیر قرار دهد، در بعضی مواقع راننده جلویی ممکن است سرعت خود را بالاتر حد قانونی ببرد تا بتواند از راننده پشت سر فاصله بگیرد، که خودِ این حرکت یعنی یک راننده تهاجمی دیگر به رانندگان تهاجمی اضافه میشود.
۴-پارک دوبل
این رفتار، دیگر رانندگان را مجبور به تغییر خط سیر خود میکند که کمترین نتیجه آن ایجاد ترافیک است.
۵-رانندگی با نور بالا
این حرکت در شب ها باعث کور شدن لحظه ای راننده مقابل میشود و او به سختی میتواند مسیر جاده را پیدا و دنبال کند، همچنین بازتاب نور بالا از آینه به چشم راننده جلویی آزار دهنده بوده و باعث افزایش احتمال تصادف میشود.
۶-خودداری از راه دادن به دیگران
راه ندادن به دیگر رانندگان میتواند باعث گاز و ترمزهای غیر ایمن و یا حتی تغییر ناگهانی خط سیر آنها شود.
۷-رانندگی با صدای بلند و پریشان کننده
اولین پیامد منفی این مورد به خود راننده برمیگردد. در این حالت او نمیتواند صدای اطراف را بشنود و واکنش مناسب نشان دهد، مانند صدای خودروهای امدادی یا پلیس. یا مثلا اگر قسمتی از خودروی او دچار نقص فنی بشود و ایجاد سر و صدا کند، راننده نمیتواند آن صدا را بشنود و به رانندگی ادامه میدهد تا هنگامی که یا دچار سانحه میشود و یا خودرو از حرکت باز میایستد.
۸-رانندگی با خودرویی که برف و یخ آن را پوشانده
اگر خودرویی که با برف و یخ پوشانده شده وارد بزرگراه شود و با سرعت بالا حرکت کند برف و یخ روی خودرو ممکن است جدا شده و روی دیگر خودروها و حتی شیشه آنها بیفتد و دید رانندگان را کاهش داده و باعث بروز حادثه شود حتی در شهر و با سرعت کم نیز ممکن است در اثر ترمز، برف و یخ از روی سقف خودرو به روی شیشه لیز بخورد و دید راننده را مختل کند.
۹-تغییر خط سیر و دور زدن بدون استفاده از راهنما
عدم استفاده از چراغ راهنما برای دور زدن و تغییر خط سیر باعث غافلگیری دیگر رانندگان میشود و این امر شانس تصادف را افزایش میدهد.
۱۰-بریدن راه خودروهای دیگر
هنگامی که خودرویی بدون اطلاع دادن به دیگر خودروها و با بی احتیاطی وارد مسیر یا خط سیر آنها شود.
۱۱-رانندگی با سرعت کمتر از حد مجاز در خط سیر وسط یا خط سبقت
این حرکت باعث میشود تا دیگر خودروهای پشت سر مجبور به کاهش سرعت خود شوند و یا حتی مجبور به سبقت غیر مجاز شوند.
۱۲-رانندگی غیر متمرکز (حواس پرت)
مانند صحبت یا پیام دادن با تلفن همراه، سیگار کشیدن، خوردن و آشامیدن. این رفتار ها باعث کاهش هوشیاری راننده میشود و به شدت احتمال تصادف را افزایش میدهد.
.
منابع:
.https://www.chetor.com